Roztoczański Park Narodowy

Roztoczański Park Narodowy leży na Roztoczu Środkowym. Obejmuje swoimi granicami najcenniejsze wartości przyrodnicze tego regionu. Utworzony został w 1974 roku. Jego powierzchnia wynosi ok. 8,5 tyś. ha, z czego lasy zajmują ok. 95%. Na terenie Parku rośnie ponad 400 drzew pomnikowych. Lasy Parku do końca II wojny światowej (przez ponad 400 lat) należały do Ordynacji Zamojskiej. Godłem RPN jest konik polski, potomek dzikiego tarpana.
Pod ścisłą ochroną Parku jest ok. 808 ha. Są to obszary: Bukowa Góra, Nart, Czerkies, Jarugi i Międzyrzeki. Największą rzeką Parku jest Wieprz, w której żyją bobry.
Flora RPN jest bogata i różnorodna. Liczy ok. 700 gatunków. Niektóre rośliny: lepiężnik biały, czosnek siatkowaty, przytulia okrągłolistna – mają w RPN jedyne stanowiska na Lubelszczyźnie.
Równie bogata jest fauna Parku. Z dużych ssaków występują: łosie, jelenie, sarny, dziki oraz koniki polskie. Żyją tu także nietoperze, ryjówka aksamitna ,a z gryzoni popielica i koszatka. Spośród ptaków spotkać możemy m.in. orlika krzykliwego, liczne dzięcioły i bociana czarnego. Obecność wielu mięczaków, pajęczaków i owadów świadczy o niezwykłości przyrody Parku.

http://www.roztoczanskipn.pl